Petar Komnenić (1895. – 1957.)
Petar Komnenić rođen je 1895. godine u selu Pilatovci pokraj Nikšića. Otac mu je bio Todor Komnenić, sveštenik i kapetan odnosno načelnik lokalne vlasti u knjaževini i kraljevini Crnoj Gori. Osnovnu školu je završio u rodnom kraju, dok Gimnaziju upisuje u Beogradu. U Beogradu upisuje i Filozofski fakultet, gdje se usmjerava na studije istorije.
Izbijanjem Balkanskih ratova prijavljuje se za borbu, a tokom Prvog svjetskog, tada kao student, bori se u vojsci kraljevine Srbije. Nakon zarobljavanja, dio rata proveo je u mađarskom logoru za ratne zarobljenike Boldogasonj iz kojeg je uspio da pobjegne i prebaci se u Švajcarsku.
Ubrzo po završetku rata, i formiranju nove kraljevine SHS, 1919. godine pridružuje se KPJ. U međuratnom periodu važio je za istaknutog intelektualca, a kao profesor istorije živio je u više gradova Jugoslavije. U Sarajevu je i mobilisan u vojsku kraljevine Jugoslavije, gdje je dočekao kapitaluciju kao zapovjednik bataljona.
Nakon kraha jugoslovenske vojske u Aprilskom ratu, vraća se u rodno selo, gdje brzo postaje jedan od glavnih organizatora priprema za Trinaestojulski ustanak i predvodi banjsko-vučedolske oružane jedinice. Krajem 1941. godine učestvuje u Pljevaljskoj bici, da bi 1942. godine, postao komandant Lovćenskog partizanskog odreda. Jačanjem jedinica NOBa i formiranjem Pete crnogorske proleterske brigade, biće postavljen za komandanta Trećeg bataljona. Tokom ratnih dana 1942/1943. godine, upoznao je i postao blizak prijatelj sa pjesnikom Ivanom Goranom Kovačićem koji mu je posvetio pjesmu “Naša Sloboda”.
Tokom rata postaje zapovjednik bihaćko-cazinske oblasti, a jedno vrijeme i zapovjednik zbornog vojnog područja za Hercegovinu. Međutim, najznačajniju ulogu odigrao je kao delegat Prvog zasjedanja ANVOJ-a i Prvog zasjedanja ZAVNO Crne Gore. Zbog svojih zasluga krajem 1944. godine imenovan je za člana predsjedništva CASNO-a.
Nakon oslobođenja Crne Gore, prvo je postavljen za potpredsjednika Vlade Federalne Crne Gore, 1945.-1946. godine, i za ministra socijalne politike. Nakon toga, obavlja funkciju predsjednika Ustavotvorne skupštine 1946. godine, i predsjednika Narodne skupštine Crne Gore od 1947. godine do 21.01.1949. godine kada je uhapšen.
Izjašnjavajući se za rezoluciju IBa, bio je jedan od prvih zatvorenika na Golom otoku. Petar je upućen u “Radilište” ili “Logor 101”, kompleks namijenjen za “elitu jugoslovenskih ibeovaca“. Tokom jednog od ispitivanja, isljednici su mu rekli da je u vaspitno popravnom radilištu jer mora da revidira stavove. Na to je Petar odgovorio da to nije nikakvo radilište “već obična rupa”. I dalje je prihvaćeno da je zbog Petra Komnenića ovaj lokalitet dobio naziv Petrova rupa.
Petar Komnenić je pušten na slobodu 1954. godine. Po povratku u Nikšić pridružio se ženi i sinu koji su tokom tih godina bili ostrakovani od društva. Umro je 18. novembra 1957., u 62. godini života u bolnici za plućne bolesti Brezovik pored Nikšića.
Jedna od ulica u Nikšiću nosi ime prema Petru Komneniću.