4. Qendra e vetë-administrimit të kampit

Fotografia e ndërtesës së Qendrës së vetë-administrimit të kampit

Autor i fotografisë: Darko Bavoljak

Kampi në Goli Otok kishte një strukturë specifike administrative. Vetë UDBA, policia sekrete e Jugosllavisë, nuk ishte pothuajse asnjëherë e pranishme brenda kampit. Ajo krijoi një sistem të vetë-administrimit të kampit, ku të burgosurit e privilegjuar të kampit administronin të dënuarit e tjerë. U krijua një sistem i tërë privilegjesh dhe një hierarki e brendshme midis të burgosurve, e cila funksionoi si një levë për “riedukimin politik”. Ndërtesa e “Qendrës” që përbënte nivelin më të lartë të vetë-administrimit të kampit, është një nga ndërtesat e pakta origjinale brenda “Telit”. Në këtë ndërtesë, krerët e vetë-administrimit të kampit bashkërendonin detyrat e marra nga UDBA, zbatonin planet e punës ose pranonin të burgosurit dhe bashkëpunëtorët.

Ky vend në veçanti urrehej nga të burgosurit e kampit, sepse ata e dinin mirë se të burgosurit e dëgjueshëm të vendosur në “Qendër” ishin dora e zgjatur e UDBA-së. Drejtuesit e “Qendrës” kishin privilegje të shumta që të burgosurit e zakonshëm vetëm mund të ëndërronin: shtretër, ushqim dhe pije të pakufizuar, madje edhe alkool. Ata nuk kishin nevojë të punonin, por urdhëronin të tjerët të punonin. Përndryshe, modele të ngjashme organizative, ku të burgosurit administronin të burgosurit e tjerë në emër të autoritetit, mund të gjendeshin në kampet naziste dhe në gulagët sovjetikë.