Vladimir Bobinac (1923. – 2014.)
Vladimir Bobinac u arrestua si student i historisë në Fakultetin Filozofik në Zagreb. Ai kaloi dy vjet në Goli Otok. Pas ndryshimeve demokratike në vitet 1990, kur u lejua hyrja në Goli Otok, Bobinac filloi të organizonte grupe private të vizitorëve në Goli Otok. Deri në vdekjen e tij, ai iu tregoi ishullin mijëra njerëzve duke ndarë përvojat e tij nga kampi. Vladimir Bobinac përshkroi përvojën e tij nga Goli Otoku në fjalët e mëposhtme:
“Goli Otoku është masa e njerëzve. Goli nuk është Alfred Pal, Pavle Ravliq ose unë. Goli nuk është një individ, sepse ai është masa. Goli është rrahja e shokut nga shokët e tij të luftës, denoncimi i njëri-tjetrit. Kjo është vështirë të përshkruhet. Goli është si filmi i Eisensteinit për rebelimin e detarëve në Odessa, ku asnjë aktor kryesor nuk është me dhëmbë të bukur, por ku rolin kryesor e luajnë masa. Në Goli nuk ka heronj, sepse nuk mund të jesh hero për dy ose më shumë vjet. Heroi vdes ose nuk vdes në çast, ndërsa vdekja në Goli zgjat për vite me radhë. Mund të vuani vetëm deri në një pikë të caktuar pas së cilës ju pengoheni dhe bëheni pjesë e një turme të tërbuar që lufton dhe kërcënon njëri-tjetrin. Kushti i vetëm për të mbijetuar është të bëhesh pjesë e kësaj turme. Vështirë është të përshkruash se si sistemi i Goli Otokut e ndryshoi njeriun për ta bërë atë të bënte gjithçka që duhej të bënte. Kjo është pikëpamja ime për të gjitha“.
Pjesë nga intervista me Martin Previshiqin, Krk, 2010.
Intervistën me Vladimir Bobinec shiqoni në: http://www.croatianmemories.org/en/video-archive/vladimir-bobinac/