Владимир Бобинац (1923 – 2014)

Владимир Бобинац беше уапсен како студент по историја на Филозофскиот факултет во Загреб. Помина две години на Голи Оток. По демократските промени во 90-тите години на минатиот век кога беше дозволен пристап до Голи Оток, Бобинац започна да води приватни турнеи во Голи Оток. До неговата смрт, тој помина илјадници луѓе на патот пренесувајќи им ги искуствата од логорот до нив. Владимир Бобинац еднаш го опиша своето искуство од Голи Оток со следниве зборови:

„Голиот остров е маса. Алфред Пал, Павле Равлиќ или јас не сме голи. Голиот не е индивидуа бидејќи тој е маса. Голи се тепаат меѓу воените другари, се пријавуваат едни со други. И тоа е тешко да се опише. Голиот е како филмот на Ајзенштајн за бунтот на морнарите во Одеса каде што нема главен актер со убави заби, но масите ја играат главната улога. Нема херој на Голи затоа што херој не може да има две или повеќе години. Херојот умира или не умира во секунда додека со години умираше на Голи Оток. Може да страда само до одредена мерка по што ќе се сопнете и станете дел од разбеснетата толпа што се бори и се заканува едни на други. Единствениот услов да преживеете е да станете дел од таа толпа. Тешко е да се опише како голиот островски систем го смени човекот да стори сè што требаше да стори. Тоа е мојот поглед на сето тоа“.

Извадок од интервју со Мартин Превишиќ во 2010 година во Крк

Интервју со Владимир Бобинац видете на: http://www.croatianmemories.org/en/video-archive/vladimir-bobinac/