6. Rezervuari i ujit

Të burgosurit e mbajnë mend etjen si një nga problemet më të rënda në Goli Otok. Prandaj, një nga detyrat më të mira që një i burgosur mund të merrte në kamp ishte roli i “ujëmbartësit”. Detyrë e tyre ishte që të ndanin ujin gjatë vakteve të ushqimit ose punës. Ky person mund të vendoste t’u jepte të burgosurve me pak ose më shumë ujë. Ai mund të pinte ujë vetë, kur të donte dhe sa të donte, por ai ishte gjithmonë në rrezik nga të burgosurit e tjerë. Të gjithë e dëshironin pozitën e tij dhe ishin të gatshëm të bënin gjithçka për ta arritur atë. Thjesht, nuk kishte kurrë ujë të mjaftueshëm.

Përveç ndëshkimit që ndonjëherë kryhej në formën e racioneve të reduktuara të ujit, nga ana logjistike ishte e vështirë për të sjellë ujë në Goli Otok. Për këtë qëllim, ekzistonte një anije transportuese e ujit e quajtur “Izvor” (“Burimi”) që furnizonte kampin me ujë. Një nga mënyrat për t’u marrë me problemin e mungesës së ujit në ishull ishte ndërtimi i një sipërfaqe të madhe të pjerrët që do të shërbente si një rezervuar për kapjen dhe ruajtjen e ujit të shiut.

Fotografia e rezervuarit të ujit

Autor i fotografisë: Darko Bavoljak